Η Πύλη Δερματά ανοίχτηκε στο παράκτιο μέτωπο της οχύρωσης, ανάμεσα στους Προμαχώνες Αγίου Ανδρέα και Σαμπιονάρα, και επειδή γειτόνευε με τα δερματάδικα του Χάνδακα, ονομάστηκε και Giudecca ή Judaica ή Εβραϊκή, αφού κοντά της εκτεινόταν η εβραϊκή συνοικία. Η Πύλη Δερματά ολοκληρώθηκε μεταξύ 1590-1595, και κόστισε ελάχιστα: μόνο 100 zecchini (χρυσό βενετσιάνικο νόμισμα). κι αυτό γιατί οι Βενετοί χρησιμοποίησαν πέτρες προερχόμενες από κατεδαφισμένα σπίτια, ενώ για την οικοδόμηση επιφόρτισαν αγγάρικους, χωρικούς δηλαδή που εκτελούσαν καταναγκαστική εργασία. Ωστόσο, παρά τον χαμηλό προϋπολογισμό, η όψη της Πύλης Δερματά προς το εσωτερικό της πόλης απέκτησε μνημειακή μορφή. Τα χρόνια μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όσα άλλαξαν ολόκληρη την πόλη, αποδεικνύονται καταλυτικά και για την Πύλη Δερματά. Η μνημειώδης της πρόσοψη, καθώς και ολόκληρο το νότιο τμήμα της, κατεδαφίστηκαν. Τη θέση τους πήρε η σημερινή οδός Σκορδυλών. Το υπόλοιπο τμήμα της πύλης επεκτάθηκε προς τη θάλασσα.