Το μικρό λιμάνι της Κάντια (ονομασία της πόλης κατά την περίοδο της ενετικής κυριαρχίας) διαδραματίζει έναν ιδιαίτερο ρόλο στη ζωή της πόλης, αλλά και ολόκληρου του νησιού. Οι Βενετοί αναδεικνύουν το λιμάνι σε κέντρο του διαμετακομιστικού εμπορίου και παράλληλα σε έναν από τους σημαντικότερους ναύσταθμους του στόλου τους στην ανατολική λεκάνη της Μεσογείου. Το 16ο-17ο αιώνα το ενετικό λιμάνι αποκτά την οριστική του μορφή. Στην είσοδό του δεσπόζει το επιβλητικό θαλάσσιο φρούριο, γνωστό σήμερα ως «Kούλες», όπως ονομάστηκε κατά την οθωμανική περίοδο. Νότια και ανατολικά κτίζονται τα νεώρια, όπου οι Βενετοί ναυπηγούν και εξοπλίζουν τα πολεμικά αλλά και εμπορικά πλοία τους. Τον 19ο αιώνα, μετά από καταστροφές που προκλήθηκαν από φυσικά φαινόμενα ή και από ανθρώπινες παρεμβάσεις, το ενετικό λιμάνι αρχίζει να χάνει την ταυτότητά του. Οι σύγχρονες ανάγκες ολοκληρώνουν τη μεταμόρφωσή του, με τη διάνοιξη της παραλιακής λεωφόρου και τη δημιουργία του νέου λιμανιού.